Το τέλος των ψευδαισθήσεων

Η σεμνή τελετή της 'επαναδιαπραγμάτευσης' έλαβε τέλος προτού καν ξεκινήσει. Οι δηλώσεις Λαγκάρντ δείχνουν πως τουλάχιστον στο ΔΝΤ είναι αποφασισμένοι να τραβήξουν το σχοινί μέχρι τέλους. Οι κραυγές μας εναντίον της σιδηράς κυρίας του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου είναι κατανοητές μεν, ανούσιες κι αναποτελεσματικές δε. Γιατί αυτό που έχει σημασία πλέον για τον τόπο είναι να αντιμετωπίσει με ρεαλισμό την παρούσα κατάσταση και να αναζητήσει τις πρέπουσες λύσεις με βάση τα δεδομένα ως έχουν κι όχι όπως θα επιθυμούσαμε να έχουν.
Καλό το ποίημα του Γκύντερ Γκρας, καλές οι διακηρύξεις των νομπελιστών όμως τίποτε από αυτά δεν αλλάζει την πραγματικότητα. Είμαστε στο σημείο μηδέν - δεν πρέπει να χαθεί άλλος χρόνος. Δεν έχει σημασία εάν οι Ευρωπαίοι απλά δεν θέλουν να ενθαρρύνουν και τις άλλες χώρες του νότου που έχουν προβλήματα με το να χαλαρώσουν την πίεση σε εμάς, δεν έχει σημασία εάν θέλουν απλά να μας τιμωρήσουν στα πλαίσια της προτεσταντικής ηθικής τους περί σφάλματος και τιμωρίας. Σημασία έχει πως πορευόμαστε τώρα. Οι ψευδαισθήσεις δεν ωφελούν πλέον.
Αναζητείται ομοψυχία και δράση. Αναζητείται ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ και ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ. Δεν υπάρχουν πλέον 'αριστερές' και 'δεξιές' πορείες. Δεν υπάρχουν 'μνημονιακές' και 'αντιμνημονιακές' επιλογές. Υπάρχουν μόνο ΕΘΝΙΚΕΣ επιλογές. Και αυτές θα πρέπει να αναζητηθούν ΑΜΕΣΑ με τη συνεργασία και ομόνοια όλων των πολιτικών δυνάμεων της χώρας.

ΥΓ.: Υπό αυτό το πρίσμα οι δηλώσεις της Κ. Λαγκάρντ ίσως και να μας κάνουν καλό τελικά. Να αποτελέσουν το ερέθισμα για την αφύπνιση που χρειάζεται μπροστά στο απόλυτο αδιέξοδο που αρχίζει να διαγράφεται.