Τέλος εποχής

Είναι σίγουρα παρήγορο ότι υπάρχουν ακόμη -λίγοι δυστυχώς- δημοσιογράφοι που λένε τα πράγματα με το όνομά τους. Ένας από αυτούς είναι και ο Κώστας Ιορδανίδης της Καθημερινής. Αντιγράφω αυτούσιο το σημερινό του άρθρο - με ρεαλισμό περιγράφει την κατάσταση που βιώνουμε και αυτά που μας περιμένουν στο μέλλον, χωρίς να στρογγυλεύει τις ''γωνίες'' :

''Το οικονομικό οικοδόμημα που ανέγειρε το καθεστώς της μεταπολιτεύσεως στην Ελλάδα κατέρρευσε. Οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, χθες στις Βρυξέλλες, συνέτασσαν σε μία δραματική συνάντησή τους τις λεπτομέρειες της ληξιαρχικής πράξεως του θανάτου του ψευδεπίγραφου ιδεολογήματος της «ισχυρής» Ελλάδος. Μόνον αφελείς μπορεί να θεωρήσουν ότι η συντριβή της μεταπολιτευτικής «οικονομικής πραγματικότητος» θα ήταν δυνατόν να αφήσει ανέπαφο το πολιτικό σύστημα που τη δημιούργησε. Κάποιοι ελπίζουν σε μία επαναστατική αναδιάρθρωση της ελληνικής πολιτικής σκηνής -περίπου μία παρθενογένεση- παραβλέποντας ότι στις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες η διαδικασία ωριμάνσεως προϋποθέτει χρόνο. Κύριο χαρακτηριστικό της μεταπολιτεύσεως ήταν η δυσανάλογη έμφαση που δόθηκε στην «πολιτική» έναντι άλλων παραμέτρων, όπως η υγιής οικονομία, η παιδεία, η διαμόρφωση χαρακτήρος και όσα άλλα συνιστούν τα άυλα στοιχεία των αντοχών μιας κοινωνίας. Το αποτέλεσμα ήταν ότι η ελληνική πολιτική σκηνή εξέπεσε στο επίπεδο μιας ατέρμονης φλυαρίας περί «δημοκρατίας», «ελευθερίας», «δικαιωμάτων», «κατακτήσεων» ως διαδικασιών καταργήσεως κάθε μορφής πειθαρχίας και αυτοσυγκρατήσεως, που αποτελούν προϋποθέσεις συντεταγμένης λειτουργίας μιας κρατικής οντότητος. Αλλά εδώ και 18 μήνες τίθεται με τρόπο άτεγκτο θέμα σιδηράς πειθαρχίας προς εκπλήρωση όρων οικονομικής εξυγιάνσεως και επανορθώσεως, που επιβάλλουν οι δανειστές της χώρας. Η απώλεια κυριαρχίας στον τομέα της οικονομίας είναι αδιαμφισβήτητη. Άλλοι διαμορφώνουν τις προϋποθέσεις όχι απλώς για το οικονομικό μέλλον της Ελλάδος, αλλά και για την εφαρμογή των αποφάσεων, καθώς η διαχείριση και η καθημερινή παρακολούθηση θα ασκούνται πλέον από την τρόικα. Η νέα δανειοδοτική σύμβαση της Ελλάδος, που συζητήθηκε χθες στις Βρυξέλλες, στο ευρύτερο πλαίσιο της αντιμετωπίσεως των δημοσιονομικών προβλημάτων χωρών της Ευρωζώνης, δεν θα δεσμεύει -όταν θα έχει οριστικώς διαμορφωθεί- μόνο την κυβέρνηση του κ. Γιώργου Παπανδρέου, αλλά και τις επόμενες κυβερνήσεις. Από την άποψη αυτή η χώρα θα διοικείται για τα επόμενα πολλά χρόνια από κυβερνήσεις, που θα έχουν ως αποστολή να εκτελούν όσα συμφωνηθούν τις επόμενες ημέρες, υπό την καθημερινή -όχι τριμηνιαία πλέον- αμείλικτη επιτήρηση της τρόικας. Η εξέλιξη ισοδυναμεί με αλλοίωση του πολιτεύματος. Αυτό ακριβώς θα είναι το τέλος του μεταπολιτευτικού συστήματος. Κάποιοι ενδεχομένως και λόγω των ημερών ίσως φαντάζονται ότι είναι δυνατόν να αναβιώσουν το Οχι του Ιωάννη Μεταξά και την αντίσταση στο Γ΄ Ράιχ. Η ιστορία συχνά επαναλαμβάνεται ως φάρσα. Η Ελλάς θα ακολουθήσει τη ροή των γεγονότων. Το πολιτικό σύστημα -και ευρύτερα το κατεστημένο- δεν αντελήφθη τι σήμαινε στην πραγματικότητα η ένταξη της χώρας στην Κοινότητα και πολύ περισσότερο στη Ζώνη του Ευρώ. Αντιμετώπισε δύο μείζονες εξελίξεις που προϋπέθεταν σταδιακή, πλην όμως ριζική αλλαγή νοοτροπίας και συμπεριφοράς ως ευκαιρία ευδαιμονισμού. Και σήμερα το σύστημα αυτό βρίσκεται αντιμέτωπο με ένα αμείλικτο δίλημμα -υποταγής ή εξόδου από την Ευρωζώνη- χάρη στην τραγική ανευθυνότητα της κυβερνήσεως του κ. Παπανδρέου''.

ΥΓ. Την ώρα που ετοίμαζα την συγκεκριμένη ανάρτηση, άκουσα ότι ο πρωθυπουργός μας θα απευθύνει στις 8μ.μ. διάγγελμα στον ελληνικό λαό - προφανώς για να θριαμβολογήσει για τα αποτελέσματα της Συνόδου ... Επειδή πλέον και τα διαγγέλματα έχουν χάσει το νόημά τους, θα τον παρακαλούσα να μας αφήσει ήσυχους να περάσουμε ένα ήρεμο τριήμερο χωρίς αναλύσεις για τις ευεργετικές επιπτώσεις του ''κουρέματος'' και τις γνωστές κορώνες. Αυτό είναι που χρειαζόμαστε περισσότερο. Γιατί έχουμε καταλάβει πολύ καλά πλέον τις μας περιμένει τα επόμενα χρόνια...