Το καράβι, το παγόβουνο και η πρόσκρουση

Τα πράγματα, μετά και τη χθεσινή συνέντευξη τύπου του Υπ. Οικονομικών νομίζω πως έγινα πλέον ξεκάθαρα. Η ίδια η εικόνα του κ. Βενιζέλου τις τελευταίες ημέρες άλλωστε, μαρτυρά την πραγματικότητα. Εμφανώς καταβεβλημένος, επιθετικός με τους δημοσιογράφους, μοιάζει με άνθρωπο που έχει καταλάβει πως δεν έχει πλέον καμμιά δυνατότητα να αλλάξει τις εξελίξεις.
Το καράβι οδεύει προς το παγόβουνο και η πρόσκρουση μοιάζει σχεδόν αναπόφευκτη...
Δεν είναι τυχαίο το σημερινό άρθρο του Πρετεντέρη στα ''Νέα'' (http://www.tanea.gr/empisteytika/?aid=4662255). Αντιγράφω μόνο ένα απόσπασμα:
''[...] οι τύποι (Τρόικα) αποδεικνύονται απίστευτοι μυρωδιάδες. Οχι μόνο δεν έχουν πάρει πρέφα πού μας οδηγούν αλλά επιμένουν να μας βουλιάξουν και χωρίς ναυαγούς...

Τελευταίο κρούσμα. Στη χώρα που με την ανόητη και αδιέξοδη πολιτική τους βύθισαν στην ύφεση, την ανεργία και την ανέχεια, έφτασαν να συνιστούν περικοπή των κατώτερων μισθών και γενικότερη μείωση του μισθολογικού κόστους ως μέθοδο αντιμετώπισης του προβλήματος που οι ίδιοι δημιούργησαν.

Η βλακώδης εμμονή τους στηρίζεται σε τρεις αναπόδεικτες παραδοχές:

Πρώτον, ότι το πρόβλημα ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας είναι πρόβλημα μισθολογικού κόστους - δεν είναι...

Δεύτερον, ότι η μείωση των μισθών δεν θα έχει επιπτώσεις στα δημόσια οικονομικά - θα έχει διότι θα καταρρεύσουν ακόμη περισσότερο οι ασφαλιστικές εισφορές και η ιδιωτική κατανάλωση...

Τρίτον, ότι μπορεί να υποχρεώσεις μια δημοκρατική κοινωνία σε διαδικασίες συνεχούς αποπληθωρισμού και εξαθλίωσης - δεν μπορείς: κάποια στιγμή θα βγουν στον δρόμο και θα σε πάρουν με τις πέτρες...

Πολύ φοβούμαι πως όσο περνάει ο καιρός πρέπει να συνειδητοποιήσουμε και να παραδεχτούμε το προφανές: οι οικονομικές συνταγές της τρόικας δεν είναι η λύση, είναι το πρόβλημα.

Κι εφόσον συνειδητοποιούμε και παραδεχόμαστε το προφανές πρέπει να κάνουμε κάτι για να αλλάξει.

Μακάρι να το κάνουμε σε συνεννόηση με την τρόικα - αφού πρώτα ανοίξουν κανένα εγχειρίδιο οικονομικής πολιτικής να εξοικειωθούν με το αντικείμενο... Αν όχι, όμως, δεν γίνεται να οδηγήσουμε μια χώρα στον θάνατο επειδή πέντε στόκοι με γκρίζα κοστούμια θέλουν να επιβεβαιώσουν το παπικό αλάθητο μιας βλακώδους συνταγής.

Κυρίως όταν αρνούνται να αντιληφθούν ότι το βασικό πρόβλημα του τόπου σήμερα δεν είναι ότι το έλλειμμα αντί για 7,6% πάει στο 8,5%. Αλλά ότι έχουν εξαντληθεί τα περιθώρια ανοχής και αντοχής της κοινωνίας.

Ναι η χώρα χρεοκόπησε. Ναι η κυβέρνηση έκανε απίστευτα λάθη και κουταμάρες. Ναι οι κουτοπόνηρες καθυστερήσεις επιδείνωσαν την κατάσταση. Ναι εξάντλησαν φορολογικά τους πολίτες προκειμένου να προστατεύσουν ένα υπερτροφικό, ακριβό και αναποτελεσματικό κράτος. Ναι η κοινωνία αντιδρά συχνά και ανώριμα και αδιέξοδα.

Αλλά η κατάσταση έχει φτάσει σε οριακό σημείο. Η οικονομική συνταγή που επέβαλαν δεν περπατάει. Δεν αποδίδει. Δεν έχει προοπτική.

Και γι' αυτό πότε θα μιλήσουμε, κύριε Τόμσεν'';

Δείτε εκφράσεις: ''Μυρωδιάδες'', ''Πέντε στόκοι με γκρίζα κουστούμια'', ''βλακώδης συνταγή''. Μα, συγγνώμη... Οι ίδιοι αρθρογράφοι δεν έγραφαν -και πριν λίγες ημέρες ακόμη- ότι το πρόβλημα δεν είναι το Μνημόνιο αλλά η μη εφαρμογή του; Τι άλλαξε λοιπόν μέσα σε λίγο καιρό και το μνημόνιο ''δεν αποδίδει'', ''δεν έχει προοπτική''; Κατά τη γνώμη μου άλλαξε ένα πράγμα: το καράβι βρίσκεται πλέον μία ανάσα από την πρόσκρουση με το παγόβουνο και κάποιοι πρέπει να γλιτώσουν - να μεταθέσουν τις ευθύνες στην Τρόικα, τους δανειστές ή οπουδήποτε αλλού εκτός από τον εαυτό τους.

Διαβάζω μάλιστα ΄(http://www.euro2day.gr/news/economy/124/articles/660498/Article.aspx) ότι η Κυβέρνηση σκέφτεται να διεξαγάγει άμεσα δημοψήφισμα για το Μνημόνιο αλλά και τους Δημοσίους Υπαλλήλους. ΤΩΡΑ; Δύο χρόνια μετά την ψήφιση του μνημονίου, θα ρωτηθεί ο Έλληνας πολίτης

αν το αποδέχεται;

 

Και κάτι τελευταίο-αφιερωμένο στους πολιτικούς μας:
Θα θυμάστε φαντάζομαι το θόρυβο που ξέσπασε πριν λίγο καιρό με την Ελληνική Στατιστική Αρχή και το ζήτημα του φουσκώματος του ελλείματος για να προσφύγυμε στο ΔΝΤ. Γνωρίζετε που δούλευε πριν προσληφθεί στην Ελληνική Στατιστική Αρχή ο πρόεδρός της; Που λέτε; στο ΔΝΤ ...
Εγώ δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι κρύβεται κάτι ύποπτο πίσω από αυτό - δεν έχω καμμία απόδειξη άλλωστε. Όμως η γυναίκα του Καίσαρα αγαπητοί πολιτικοί δεν φτάνει να είναι αγνή - πρέπει και να φαίνεται αγνή. Ιδιαίτερα στην πιο κρίσιμη περίοδο της ιστορίας της μεταπολεμικής Ελλάδας ...