'' Μέχρι να τους σπάσουμε τα νεύρα ''

Διαβάζω σήμερα στον Τύπο ότι οι ιδιοκτήτες ταξί θα προχωρήσουν σε αιφνίδιες κινήσεις αποκλεισμών του οδικού δικτύου και άλλων σημείων-αιχμής στα πλαίσια των κινητοποιήσεών τους κατά της απόφασης Ραγκούση για απελευθέρωση του επαγγέλματος. Ήδη από το πρωί της Πέμπτης στο Ηράκλειο της Κρήτης έχουν αποκλείσει το λιμάνι, μπλοκάροντας δύο κρουαζιερόπλοια.
Ο δε πρόεδρος του ΣΑΤΑ Θύμιος Λυμπερόπουλος έκανε χθες στο MEGA την ακόλουθη επική δήλωση:  «Θα συνεχίσουμε μέχρι να τους σπάσουμε τα νεύρα».

Δύο βασικές παρατηρήσεις:

α. Το κλειδί για να κατανοήσουμε την όλη κατάσταση είναι το ποιοί κάνουν τις κινητοποιήσεις. Προσέξτε: οι ιδιοκτήτες ταξί - όχι όλοι οι οδηγοί ταξί. Γιατί μία μεγάλη μερίδα αυτών που συναντάμε καθημερινά στις μετακινήσεις μας δεν είναι ιδιοκτήτες στο ταξί που οδηγούν αλλά απλοί οδηγοί - υπάλληλοι δηλ. του ιδιοκτήτη που σε πολλές περιπτώσεις δεν είναι καν οδηγός κατ' επάγγελμα αλλά μόνο ιδιοκτήτης άδειας ταξί. Οι απλοί οδηγοί λοιπόν δεν έχουν κανένα λόγο να απεργήσουν - δεν χάνουν κάτι. Αντιθέτως τους δίνεται η ευκαιρία να γίνουν ιδιοκτήτες και να ξεφύγουν από το καθεστώς της εξαρτημένης και -σε πολλές περιπτώσεις δυσβάσταχτης- σχέσης εργασίας με τον κάτοχο της άδειας.

β. Μπορώ να κατανοήσω ως ένα σημείο την οργή των ιδιοκτητών ταξί. Πολλοί από αυτούς έχουν δώσει μία περιουσία για να αποκτήσουν μία άδεια ταξί ως επένδυση (και πολύ προσοδοφόρα μάλιστα) και βλέπουν εν μία νυκτί όλα να εξανεμίζονται. Αρκετοί μάλιστα θα αναγκαστούν να ζήσουν το εξής ψυχοφθόρο: να αποπληρώνουν για τα επόμενα 20-30 χρόνια δάνειο για μία άδεια που δεν θα έχει πλέον καμμία αξία. Όμως δεν έχουν κι αυτοί τις ευθύνες τους; - και κυρίως στη σχέση τους με το επιβατικό κοινό από το οποίο ζητούν να τους στηρίξει τώρα. Να θυμίσω:  τριπλές και τετραπλές κούρσες, άθλιες συμπεριφορές, εκμετάλλευση, δημιουργία κλειστών ομάδων που εκμεταλλεύονταν προνομιακά και κατ' αποκλειστικότητα λιμάνια, σταθμούς κλπ. Να καταθέσω μόνο την δική μου εμπειρία όταν επιστρέφοντας με το ΚΤΕΛ από Θεσσαλονίκη πριν από αρκετά χρόνια, βρέθηκα στον σταθμό του Κηφισού όπου μια χούφτα ταξιτζήδων αποφάσιζαν ποιον και εάν θα μεταφέρουν - με αποκλειστικό κριτήριο το εάν συγκέντρωναν ικανό αριθμό συν-επιβατών προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση. Αλλιώς απλά σε κατέβαζαν από το ταξί και έψαχναν για άλλους πελάτες. Όταν δε απηυδισμένος απομακρύνθηκα αρκετά και βρήκα ένα άλλο ελεύθερο ταξί (εκτός ορίων σταθμού) άκουσα έκπληκτος τον οδηγό του να μου λέει ότι δεν τολμάει να μπει στο σταθμό γιατί τον νέμεται συγκεκριμένη ομάδα ιδιοκτητών ταξί και θα του κάνουν ζημιά.

Αυτές οι συμπεριφορές κύριοι σας έχουν κάνει αντιπαθείς στον κόσμο - γι' αυτό και δεν αισθάνεται καμμία διάθεση να σας συμπαρασταθεί. Φοβάμαι δε, πως όσες ακρότητες κι εάν κάνετε οι εξελίξεις έχουν δρομολογηθεί ...