'Γενόσημες' απόψεις

Παραθέτω κατά λέξη την ανακοίνωση της Δημοκρατικής Αριστεράς για τα γεγονότα που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια των χθεσινών παρελάσεων:
«Οι εικόνες, τόσο της Αθήνας, όπου η στρατιωτική παρέλαση έγινε χάρη στα ΜΑΤ, όσο και του Ηρακλείου, όπου η στρατιωτική παρέλαση ακυρώθηκε λόγω μερικών δεκάδων "αγανακτισμένων", μας είναι εξίσου απωθητικές. Αμφότερες προσβάλουν τη σημερινή ημέρα τιμής και μνήμης. Δεν θέλουμε ούτε την καγκελόφρακτη δημοκρατία, ούτε το "μπάχαλο" που εξ'αντικειμένου υπονομεύει τη δημοκρατία».

Η δική μου άποψη για την άποψη της ΔΗΜ.ΑΡ. τώρα:
Δεν είμαι ούτε με τα κόμματα που χειρίστηκαν όπως χειρίστηκαν την οικονομική κρίση στον τόπο μας ούτε και με αυτά που υπήρξαν 'αντιμνημονιακοί' για κάποιο διάστημα και μόλις τα πράγματα έγιναν πιεστικά ή η εξουσία φάνηκε να είναι κοντά έγιναν μνημονιακότεροι των μνημονιακών. Δεν είμαι όμως -ακόμη περισσότερο- με τα ΄γενόσημα' (όπως εύστοχα τα χαρακτηρίζει κάποιος φίλος) των παραπάνω κομμάτων που δεν δέχονται μεν το μνημόνιο αλλά το θεωρούν 'δεσμευτικό' (συνεπώς έτσι και αποκτήσουν αξιοσημείωτη κοινοβουλευτική δύναμη στις επερχόμενες εκλογές θα τρέξουν να στηρίξουν την επόμενη 'οικουμενική' εφαρμόζοντάς το κατά γράμμα), που προσπαθούν να τετραγωνίσουν τον κύκλο έχοντας θολές 'προοδευτικές' απόψεις, που φλερτάρουν με την εξουσία προσπαθώντας παράλληλα να εκφράζουν απόψεις που δεν ενοχλούν καμμία πλευρά.
Η Ελλάδα για την επόμενη μέρα της χρειάζεται ανθρώπους με καθαρό πατριωτικό κριτήριο (όσο κι εάν ενοχλεί κάποιους 'προοδευτικούς' η λέξη 'πατριωτικό'), που δεν θα διστάσουν να συγκρουστούν θέτοντας το καλό του τόπου μας ως την πρώτη και μοναδική τους προτεραιότητα. Ρομαντική η προσέγγισή μου; Πιθανότατα, αλλά ειλικρινά δε με ενδιαφέρει. Νισάφι πια...