End of the game

Έγινε λοιπόν και η κρίσιμη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών χθες.
Σταχυολογώ τα αποτελέσματα:
- Ο πρωθυπουργός τόνισε ότι είναι απόλυτη ανάγκη να παρθούν ΤΩΡΑ τα μέτρα των 11,5 δις για να δείξουμε καλό πρόσωπο στους δανειστές μας και να μας δώσουν την πολυπόθητη παράταση.
- Ο κ. Βενιζέλος τόνισε ότι διαφωνεί με το να κλειδώσουν τώρα οι αποφάσεις για το σύνολο των μέτρων αλλά τελικά 'αναγκάζεται' να συναινέσει μια και ο πρωθυπουργός προκρίνει ότι δεν γίνεται διαφορετικά.
- Ο κ. Κουβέλης σημείωσε ότι η προγραμματική σύγκλιση των τριών δυνάμεων που στηρίζουν την κυβέρνηση ισχύει στο ακέραιο και πρόσθεσε ότι παραμένουν ως προτεραιότητες η ανάγκη χρονικής επιμήκυνσης της δημοσιονομικής προσαρμογής και η επαναδιαπραγμάτευση για τους επαχθείς όρους του μνημονίου. Εν ολίγοις κι αυτός στηρίζει την απόφαση να παρθούν τα μέτρα τώρα.

Κάποιες σκόρπιες σκέψεις λοιπόν ενός αφελούς Έλληνα (και ψηφοφόρου) σε σχέση με τα παραπάνω:

i. Εάν θυμάμαι καλά ο κ. Σαμαράς μας παρουσίασε πριν λίγους μήνες το 'Ζάπειο 2'' ένα οικονομικό πρόγραμμα που είχε απαντήσεις για όλα, όπως ισχυρίζονταν. Τόνιζε μάλιστα ότι έχουν βρεθεί τα ισοδύναμα για όλα τα επώδυνα μέτρα που σχετίζονταν με περαιτέρω περικοπές εισοδημάτων κι έτσι αυτές θα μπορούσαν να αποφευχθούν.
Τι άλλαξε λοιπόν; Δεν ήταν καλά ενημερωμένος τότε για τα μέτρα που θα έπρεπε να ληφθούν; Ήταν αποτυχημένη (όπως κατάλαβε τώρα που ανέλαβε την εξουσία) η οικονομική του συνταγή; Ένας από τους βασικούς δημιουργούς του ΄Ζάπειο 2' είναι υφυπουργός Οικονομικών σήμερα εάν δεν κάνω λάθος...

Επίσης εάν θυμάμαι καλά, πριν τις εκλογές ο κ. Σαμαράς μας τόνιζε πως ο αγώνας του δικαιώθηκε, η Ευρώπη αλλάζει και με το που θα λάβει τη λαική εντολή θα ζητήσει επαναδιαπραγμάτευση.
Την επομένη των εκλογών λοιπόν κι ενώ η Ευρώπη αρχίζει όντως -έστω και βασανιστικά αργά- ν' αλλάζει, η λέξη επαναδιαπραγμάτευση εξαφανίστηκε ως δια μαγείας από το προσκήνιο και το νέο motto που εμφανίστηκε είναι ''να πάρουμε τα σκληρά μέτρα τώρα, να δείξουμε ότι είμαστε καλά παιδιά, για να μην μας πετάξουν έξω και κάποια στιγμή μετά θα συζητήσουμε για επιμήκυνση του χρόνου εφαρμογής'' (προσέξτε όχι 'επαναδιαπραγμάτευση' που είναι κάτι ριζικό - απλά επιμήκυνση του χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής).
Μια απλή ερώτηση λοιπόν:
Ας πούμε ότι για νιοστή φορά ο λαός συναινεί στο να παρθούν τα μέτρα υπό το φόβο της εξόδου από το ΕΥΡΩ (μόνιμος μπαμπούλας τα 3 τελευταία χρόνια) και δέχεται για άλλη μία φορά να τσακίσουν το όποιο επίπεδο διαβίωσής του έχει απομείνει. ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ Κ. ΣΑΜΑΡΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΟΣ ΟΤΙ ΜΕΤΑ ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΘΑ ΔΕΧΤΟΥΝ -ΕΣΤΩ- ΤΗΝ ΕΠΙΜΗΚΥΝΣΗ; Έχει πάρει κάποιες διαβεβαιώσεις; Τον έχει βεβαιώσει το Δ.Ν.Τ., η κυρία Μέρκελ, ο κ. Ολάντ, ΠΟΙΟΣ;;;
Κι εάν μετά τη λήψη των μέτρων οι δανειστές μας δεν δεχτούν την οποιαδήποτε τροποποίηση (κάτι για το οποίο προσωπικά είμαι περίπου πεπεισμένος από την πρηγούμενη εμπειρία) πως θα πρέπει να αντιδράσει ο κόσμος του οποίου το μέλλον θα έχει καταδικαστεί τουλάχιστον για 2 γενιές μετά;

ii. Για τον κ. Βενιζέλο ότι και να πει κανείς είναι περιττό. Ο πολιτικός που ως Υπουργός Οικονομικών επέβαλε το επαίσχυντο χαράτσι στα ακίνητα, χειρίστηκε με τον τρόπο που χειρίστηκε την όλη κατάσταση -κραδαίνοντας πάντα τον μπαμπούλα της χρεοκωπίας σε κάθε του απόφαση,- δέχτηκε τη αποψίλωση των αποθεματικών των Ασφαλιστικών Ταμείων, συμφώνησε και συνυπέγραψε ο ΙΔΙΟΣ ΩΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ τη λήψη των μέτρων των 11.5 δις,  σήμερα μιλάει για μέτρα που θα οδηγήσουν σε αδιέξοδο, για ανάγκη 'επαναδιαπραγμάτευσης' (θυμίζω ότι όταν συζητιόταν η συμφωνία για το κούρεμα του χρέους φώναζε ότι ''η επαναδιαπραγμάτευση είναι τώρα!'') και λέει πως  τελικά συναινεί στη λήψη των μέτρων αλλά η ευθύνη για ότι ακολουθήσει είναι ... μόνο του νυν πρωθυπουργού!

iii. Για τη στάση του κου Κουβέλη έχω μόνο να σχολιάσω πως εάν είναι έτσι η αριστερά τότε η ΝΔ είναι ακροαριστερά!
Στρογγύλεμα των γωνιών, ήπιοι τόνοι και στο δια ταύτα ΝΑΙ σε ΟΛΑ...

Κλείνοντας, μερικές καθαρές κουβέντες από ένα αφελή Έλληνα ψηφοφόρο που έκανε το λάθος να ψηφίσει ένα από τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης θέλοντας να δώσει μια τελευταία ευκαιρία στο παρόν πολιτικό σύστημα καθώς εκ φύσεων αντιπαθεί τους πειραματισμούς, όταν μάλιστα είναι φως φανάρι ότι δεν αποτελούν κανενός είδους εναλλακτική λύση - μάλλον το αντίθετο.
Κύριοι, κάπου εδώ η παράσταση λαμβάνει τέλος. Είναι προφανές ότι δεν διδαχτήκατε τίποτε από τα λάθη του παρελθόντος. Συνεχίζετε απαρέγκλιτα την ίδια πορεία, εγκλωβίζεστε στα ίδια διλήμματα, οδηγείτε τη χώρα, πραγματικά, στο χάος. Γιατί, μην γελιέστε, ακόμη κι εάν λάβουμε στον απόλυτο βαθμό τα μέτρα που μας ζητούν, η έξοδος από το ΕΥΡΩ είναι πλέον θέμα χρόνου. Και μάλιστα καθόλου μακρινού καθώς ακόμη κι ένας άσχετως με οικονομικά καταλαβαίνει ότι με το που θα ξεκινήσει η εφαρμογή των μέτρων η ελάχιστη ρευστότητα που υπάρχει αυτή τη στιγμή στην αγορά θα εξανεμιστεί και η Ελλάδα απολύτως εξαθλιωμένη, χωρίς τη δύναμη να αρθρώσει λόγο για οτιδήποτε, θα ζητήσει η ίδια, ως μοναδική διέξοδο, να αποχωρήσει. Έτσι θα δώσει στους δανειστές της και το απαραίτητο επιχείρημα ότι αυτοί παρέμειναν μεν σταθεροί στη θέση τους για μια Ελλάδα εντός ΕΥΡΩ, αλλά δυστυχώς η ίδια η χώρα ''δεν φάνηκε ικανή να σώσει τον εαυτό της''.

Αναρωτιέμαι πραγματικά πως είναι δυνατόν κάτι που βλέπει ακόμη κι ένα αδαής περί των οικονομικών να μην μπορεί να το δει το πεπειραμένο πολιτικό προσωπικό του τόπου. Ότι δηλ. η λήψη των συγκεκριμένων μέτρων σημαίνει πρακτικά και το ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ. Μόνο που το τέλος αυτό θα βρει τον Έλληνα εξαθλιωμένο αλλά κυρίως ανεξέλεγκτα οργισμένο. Και ίσως τότε, βιώσουμε καταστάσεις που ούτε θέλω να τις σκέφτομαι. Και οι πολιτικοί θα έχουν ακεραία την ευθύνη ότι δικαιολογία κι αν ψάξουν να βρουν. Το χειρότερο δε, είναι ότι η οργή πολύ δύσκολα μετατρέπεται σε δημιουργική δύναμη την οποία έχει ανάγκη περισσότερο από οτιδήποτε άλλο ο τόπος μας.